|
|
|
|
|
|
|
Det er Herren
Det er Herren,
sjå han lever,
han stod opp
og er hos oss.
Han dei spotta,
han dei bøygde,
han som einsam
lei og døydde,
no er han den
levande
imellom oss.
2
Det er Herren,
høyr han talar,
han stod opp
og han er her.
Han vil vere hos
den eine som i svik
vart heilt åleine.
No er såra i hans
frelsarhender
her.
3.
Det er Herren,
sjå, han ber oss
i si eiga
opne famn.
Han var død,
men sjå, han lever,
kjem med trøyst
når hjarta strever.
Lekjedomen er i
Jesu eiga namn.
Tekst: Kristin Reitan
Musikk: E.Tøsse
David:
"Eg er arm og fattig,
og mitt hjarta
er såra i min barm.
... ... ...
Eg har vorte
til spott for dei,
dei ser meg
og rister på hovudet.
Hjelp meg,
Herre min Gud!
Frels meg
etter di miskunn,
så dei må kjenna
at dette er
di hand,
at du, Herre,
har gjort det!
Dei forbannar,
men du velsignar.
Når dei reiser seg,
vert dei til skamme,
men din tenar
gleder seg.
Motstandarane
mine skal kle seg
i vanære
og sveipa seg i si skam
som ei kappe.
Høgt vil eg prisa Herren
med min munn,
midt mellom dei mange
vil eg lova han.
For han står ved
høgre handa til den
fattige
for å frelsa han
frå dei som dømer
hans sjel."
Frå Salme 109
i Bibelen.
* * *
"Han som ikkje sparte
sin eigen Son,
men gav han for oss
alle,
korleis skulle han
kunne anna
enn å gje oss
alle ting med han?
Kven vil klaga
Guds utvalde?
Gud er den som
rettferdiggjer.
Kven er den som
fordømer?
Kristus er den
som er død;
ja, meir enn det:
som óg har stått opp,
som óg er
ved Guds høgre hand,
som óg går
i forbøn for
oss.
Kven kan
skilja oss frå
Kristi kjærleik?
Naud eller angst,
eller forfølging
eller svolt,
å stå naken
eller i fare
eller framfor
sverd?
Som det står skrive:
For di skuld
blir vi drepne
dagen lang,
vi blir rekna
som slaktesauer.
Men i alt dette
vinn vi meir enn siger
ved han som elska oss.
For eg er viss på
at verken død eller liv,
verken englar eller krefter,
verken det som no er
eller det som koma skal,
eller noka makt,
verken det som er i det høge
eller i det djupe,
eller nokon annan skapning,
skal kunne skilja oss
frå Guds kjærleik
i Kristus Jesus, vår Herre."
Rom 8.
* * *
"Eg elskar Herren,
for han høyrer mi røyst,
mine inderlege bøner.
For han har vendt
øyra til meg,
og alle mine dagar
vil eg kalla på han.
Dødsreipet
hadde snørt seg
om meg,
og redslene
og dødsriket
hadde funne meg,
naud og sorg
fann eg.
Men eg kalla
på Herrens namn:
Å, Herre
frels mi sjel!
Herren er nådig
og rettferdig,
vår Gud er miskunnsam.
Herren vernar
dei einfaldige.
Eg var elendig,
og han frelste meg.
Kom til ro att, mi sjel!
For Herren
har gjort vel imot deg.
For du fridde mi sjel
frå døden,
mitt auga frå gråt,
min fot frå fall.
Eg skal ferdast
for Herrens åsyn
i landet åt dei levande."
Frå Salme 116.
* * *
"Å, om eg ikkje
trudde at eg skulle få sjå
Herrens godhug
i landet åt dei levande!
Venta på Herren!
Ver ved godt mot,
og lat ditt hjarta
vera sterkt!
Ja, venta
på Herren!"
Salme 27.
|
|
|
|
|
|
|